Bebek

2–5 yaş arası kekemelik başlayan aileye çocuk doktoru önerilerini söylemeli, ne zaman konuşma terapisine yollamak gerek, Ne kadar bekletilmeli.

2–5 yaş arası kekemelik başlayan aileye çocuk doktoru önerilerini söylemeli. Aile ile işbirliği yaparak 6 ay beklemeli. 6 ay sonra halen devam ediyorsa konuşma terapisine yollanmalı. Ancak bazı aileler çok huzursuz ve tedirgin ise ailede başka kekemelik var ise beklemeden yollanabilir

AİLENİN YAPMASI GEREKENLER

Konuşurken sakin bir şekilde dinlemeli ve konuşma bitince cevap verilmeli. Konuşurken söyleyemediği kelimeleri siz söylemeyin, bırakın sözünü kendi bitirsin. Uyarıcı kelimeler yok “dikkat et, yavaş konuş, acele etme, gibi…” kesinlikle söylenmemeli. Kekemelik ile ilgili çocuğun yanında hiç konuşmayın. Hatta şifreli bile konuşmayın. Örneğin telefonda anne eşiyle ya da anneanneyle konuşuyor ve “evet evet bu gün var, başladı “…gibi konuşmalar bile yok.

Çocuk eğitiminizde mutlaka evet-hayır olmalı. Hayır dediniz çok ısrar etti, ağladı yine yapmadınız. Gün içerisinde kekemelik başladı, çok üzüldünüz ve hayır’dan geri dönüp yaptınız.

Bunu sakın yapmayın: Çünkü çocuğa şunu öğretiyoruz. Kekelersen ben dayanamıyorum, üzülüyorum ve evet oluyor. Çocukta bu mesajı alınca, her istediği olsun diye kekemeliği yerleştiriyor, yani kalıcı olmasını büyükler sağlıyor. Bu tutarlı davranış hem kekemelik hem de kişilik gelişimi için önemlidir.

Kekemeliği olan çocuk 2-3 yaş arasındaysa oyun grubu ya da 2-3 saatlik yuva önerilebilir. 3 yaşın üzerindeyse yarım günlük veya tam günlük yuva önerilmeli. Çünkü günümüzde çocuklar evde anneyle ya da bakıcıyla yalnız büyüyor. Ev ortamı ve yetişkin insan artık onlara yetmiyor evde çok sıkılıyorlar. Kekemelik az ise artıyor. Kendi yaş grubu içinde olması gerekebilir ve kendi yaşını yapması gerekiyor.
Anne ve babanın ayrı ayrı çocuğuyla bire bir kaliteli zaman geçirmesi önerilmeli. Bir şey öğretmek değil. Sadece oyun oynayacaklar. Ne oynayacaklar çocuk karar vermeli.

TV. bilgisayar playstation,…gibi elektronik eşyalardan çok, insan ve çocuklu ortamı tercih etmeli aileler. Dış ortam ve kalabalık ortamda olmalı yani insan ilişkisi önemli. Özellikle TV ya da CD’lerden izlenen çizgi filmlerde şiddet-dövüş kavga ya da kötü karakterler var. Bütün bu sahneler çocukları korkutuyor. Gerçek zannediyorlar ya da gerçekte kendi başına gelecek diye korkuları başlıyor. Bu da kekemeliği tetikliyor.

Bazı aileler çok koruyucu oluyor. Ailenin koruyucu olmaması gerekiyor, yaşı gibi davranmalılar. Bazı aileler hep bebekmiş gibi davranıyorlar, hatta severken seslenirken 5 yaşındaki kızına bile “bebeğim” “miniğim” diye sesleniyorlar. Örneğin giyinme-soyunma-yemek yeme.. .vs., yapabilmesine rağmen aileler kendileri yapıyorlar. Aşırı korunarak büyütülen çocuklar bir zorlukla karşılaştığında kekemelik az ise artıyor, geçmiş ise hemen başlıyor.

Milliyet